ทำไมนักวอลเลย์บอลสาวไทยชอบเต้นข้างสนาม?
เบื้องหลังพลังบวกที่มากกว่าแค่ความน่ารัก
หนึ่งในภาพที่แฟนวอลเลย์บอลหลายคนคุ้นตาเวลาเชียร์ทีมชาติไทยคือ การเต้นสนุกสนานของนักกีฬาที่นั่งอยู่ข้างสนาม โดยเฉพาะกลุ่มตัวสำรองที่ไม่ลงเล่นในช่วงนั้น หลายคนอาจเคยตั้งคำถามว่า “ทำไมไม่ใช้เวลาตรงนั้นไปโฟกัสกับเกม?” หรือ “ทำไมไม่จริงจังกว่านี้?”
ความจริงแล้ว การเต้นข้างสนามไม่ได้เป็นแค่การเอนเตอร์เทนเท่านั้น แต่มี เหตุผลทางจิตวิทยาและกลยุทธ์ทีม ที่น่าสนใจซ่อนอยู่
1️⃣ สร้างบรรยากาศให้ทีมและแฟนบอล
เสียงหัวเราะและพลังงานจากข้างสนามมีผลโดยตรงต่อกำลังใจของเพื่อนร่วมทีมในสนาม รวมถึงช่วยสร้างความเชื่อมโยงกับแฟน ๆ ในสนามและหน้าจอ ถือเป็น “พลังซัพพอร์ต” ที่จับต้องได้
2️⃣ ลดความตึงเครียดของนักกีฬาเอง
ในเกมที่กดดันสูง การเต้นหรือทำท่าขำ ๆ เป็นวิธีระบายความเครียดอย่างหนึ่ง ช่วยให้นักกีฬาผ่อนคลายและรักษาอารมณ์ในแง่บวกอยู่เสมอ
3️⃣ เป็นเอกลักษณ์ของทีม (Team Culture)
สำหรับทีมชาติไทย การแสดงความเป็นกันเอง เฮฮา และเป็นมิตรกับแฟน ๆ คือสิ่งที่กลายเป็นเอกลักษณ์ของทีมไปแล้ว นักกีฬาอย่าง บุ๋มบิ๋ม ชัชชุอร และ บีม พิมพิชยา ก็ขึ้นชื่อเรื่องลีลาเต้นน่ารักที่แฟน ๆ ชื่นชอบเป็นพิเศษ
4️⃣ มีผลทางจิตวิทยา (Psychological Effect)
คู่แข่งที่เห็นทีมตรงข้ามยังยิ้มและเต้นได้แม้จะอยู่ในสถานการณ์ตึงเครียด อาจรู้สึกกดดันโดยไม่รู้ตัว เป็นการ “สั่นขวัญ” แบบน่ารัก ๆ ที่มีประสิทธิภาพ
สรุป
การเต้นของนักวอลเลย์บอลสาวไทยข้างสนาม อาจดูเป็นเรื่องเล็ก แต่เต็มไปด้วยพลังบวกทั้งต่อทีมและผู้ชม เป็นสิ่งที่สะท้อนถึง “วัฒนธรรมแห่งความสุข” ที่ทำให้ทีมชาติไทยเป็นมากกว่าทีมกีฬา แต่เป็นแรงบันดาลใจให้แฟน ๆ ทั่วประเทศ
